Zespół Szkół im. Unitów Podlaskich w Wohyniu - Uczniowska strona internetowa

Idź do spisu treści

Menu główne

Archiwum 2015/2016

ARCHIWUM > 2015/2016
 

Zachowujemy pamięć o unitach

W poniedziałek 30 maja wyruszyliśmy na cmentarz unicki. Cmentarz jest oddalony  kilometr od szkoły, położony wśród łąk i pól.  Wszyscy lubimy chodzić na cmentarz unicki. Porządkując groby oraz odsłaniając kamienny mur grabimy, wyrywamy chwasty i korzenie, dzielimy się rękawiczkami. Sprzątając też miło i przyjemnie spędzamy wspólnie czas...

Dzień Dziecka w naszej szkole

1 czerwca 2016 był super!!! Rozpoczęliśmy go tanecznym krokiem. Na sali gimnastycznej zebrali się wszyscy uczniowie szkoły, aby obejrzeć pokaz, który zaprezentowały trzy grupy taneczne ze szkoły podstawowej. Tańce były bardzo żywiołowe, pełne energii i radości...

Dzień wiosny!
Samorząd uczniowski gimnazjum jak zawsze postarał się o to, aby uczniowie nie nudzili się w Dzień Wagarowicza w szkole oraz chętnie do niej przybyli. Na pierwszej godzinie odwiedził nas Mateusz Odrzygóźdź, który na co dzień zajmuje się freestylem...

Samorząd Uczniowski Gimnazjum pod przewodnictwem opiekuna p.  Anny Waleszkiewicz zorganizował dyskotekę choinkową dla uczniów klas I-III.  Podczas zabawy zorganizowano konkurencję w celu integracji młodzieży zgromadzonej na sali...

24 PAŹDZIERNIKA 2015 r. Byliśmy świadkami odsłonięcia pomnika poświęconego Unitom.
Z prawie dwumetrowego postumentu ,  patrzy na nas rodzina unicka. Matka, ojciec, dziecko. Przytuleni do siebie, zatroskani, zwyczajni. Nasi przodkowie. Ci którzy pisali do nas w liście z 1862  roku „…w jakich czasach żyliśmy, nie zostawiamy wam żadnych dowodów, ale odsyłamy was do historii z 1861 i 1862 r….”
Patrzy na nas Rodzina – pień życia, nad nią góruje krzyż – pień wiary. A my,  w początkach XXI wieku „ Z tego pnia życia i wiary czerpiemy dzisiaj siły” –
Na postumencie pomnika czytamy „Unici synowie tej ziemi” orate pro nobis. Tylko tyle. I aż tyle.
Unici synowie Tej ziemi – to Oni . Orate pro nobis- to my, prosimy – módlcie się za nami. Prosimy w jezyku kultury, do której przynależymy, w którą wrośliśmy.
Prosimy w języku kultury łacińskiej, danej nam w konsekwencji przyjęcia chrztu przez Mieszka I.
I jeszcze,  w postument została wbudowana  kapsuła  z ziemią z pratulińskiego miejsca męczeństwa Unitów.

Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego